Powrót do O szkole

Historia

O Lusławicach Wieś w gminie Janów, przystanek na linii kolejowej Kielce - Częstochowa, położona 25 km od Częstochowy. Od połowy XVIII wieku stanowiła własność klasztoru Kartuzów w Gidlach. Stąd w Lusławicach rezydował zawsze jeden z ojców i kilku braci. Istniała tu kaplica (przez około 200 lat) czyli Oratorium oo Kartuzów mająca ołtarz Niepokalanego Poczęcia NMP, benedykowana w 1763 roku. Do 1770 roku odprawiana była tu codziennie msza święta. Po kasacie klasztoru Lusławice stały się własnością prywatną, kaplicę skasowano. W 1789 roku wieś Lusławice miała 25 domów (w tym dwór, browar i młyn), mieszkało w niej 142 mieszkańców. Na pamiątkę, że kiedyś we dworze Lusławickim była kaplica oo Kartuzów, przy drodze w kierunku Żurawia, ksiądz Wacław Piotrowski postawił z głazów polnych figurkę w kształcie groty. W niszy umieścił gipsową figurkę NMP. Uroczyste poświęcenie tej groty odbyło się 8 września 1907 roku. W 1915 roku Lusławice stały się własnością Karola Raczyńskiego. Od 1952 roku do 1975 roku Lusławice należały do gminy Żuraw. Od 1975 roku do gminy Janów.     8 września 2007 roku obecny proboszcz parafii św. Bartłomieja w Żurawiu, ksiądz kanonik Andrzej Kańka odprawił mszę świętą przy grocie NMP, dla upamiętnienia 100 -tnej rocznicy jej utworzenia.

Historia naszej szkoły Pierwsze starania o powstanie szkoły w Lusławicach datują się od 1916 roku. Inicjatorem założenia pierwszej szkółki był dzierżawca majątku Lusławice, pan Tadeusz Biernacki. Powstała w 1917 roku pierwsza ochronka  mieściła się w budynku dworskim, a później została przeniesiona do domu prywatnego. Dwa lata później ochronka została przemianowana na szkołę, która w 1920 roku zaczęła podlegać gminie. W okresie od 1928 do 1946 roku nie było stałego budynku szkolnego, szkoła przenosiła się z miejsca na miejsce do domów prywatnych. Po wojnie ludność Lusławic we współpracy z gminą wyremontowała jedną salę w wolnym budynku i odtąd szkoła miała swoją siedzibę. W roku 1951 nauczyciel Paweł Bartosz przygotował drugą izbę lekcyjną i założył piątą klasę, a rok później został kierownikiem szkoły. Od września 1953 roku w przygotowanej przez kierownika Bartosza trzeciej izbie lekcyjnej zaczęła uczyć się szósta klasa przeniesiona z Żurawia. W tym czasie kierownictwo objął pan Stanisław Sobera. W roku szkolnym 1954/1955 szkoła uzyskała czwartą izbę lekcyjną i została wyposażona w nowy sprzęt szkolny i pomoce naukowe, a staraniem kierownictwa i Komitetu Rodzicielskiego szkoła w Lusławicach stała się pełną siedmioklasową szkołą. Dzieci z Zagórza przeszły z rejonu szkolnego Żuraw do rejonu Lusławice. Wybudowano boisko do gry w siatkówkę i tor przeszkód. Zaczęły powstawać i rozwijać się liczne organizacje szkolne. Przez cały czas szkołę remontowano, gdyż była w bardzo złym stanie, praktycznie nadawała się do kapitalnego remontu, na który brak było funduszy. Wreszcie nadeszła chwila, na którą wszyscy czekali. W dniu 28 lutego 1965 roku społeczeństwo obwodu szkoły w Lusławicach otrzymało nowy budynek szkolny z pięcioma izbami lekcyjnymi, pracownią fizyko – chemiczną, dwiema pracowniami zajęć praktyczno – technicznych, świetlicą i innymi pomieszczeniami pomocniczymi. W tym czasie kierownikiem szkoły był pan Zdzisław Meus. W roku szkolnym 1967/1968 obowiązki kierownika szkoły podstawowej w Lusławicach przejął pan Stanisław Żak. Szkoła była szkołą pełną, ośmioklasową, do której uczęszczało 163 uczniów. W roku szkolnym 1974/1975 nastąpiły na terenie gminy Janów zmiany organizacyjne w sieci szkół. Została utworzona Zbiorcza Szkoła Gminna dla gminy Janów w Janowie, do której uczęszczały dzieci podlegające obowiązkowi szkolnemu z miejscowości Lusławice. Na mocy tego zarządzenia szkoła w Lusławicach stała się szkołą czteroklasową o nazwie Zbiorcza Szkoła Gminna w Janowie Punkt Filialny w Lusławicach. Do Punktu Filialnego w Lusławicach przydzielono następujące miejscowości: Lusławice, Okrąglik i Zagórze. Kierownikiem Zbiorczej Szkoły Gminnej w Janowie Punktu Filialnego w Lusławicach został pan Walenty Jarosz. W następnym roku szkolnym w szkole założono Ognisko Przedszkolne. Kolejne większe zmiany przyniósł rok szkolny 1984/1985. Szkoła w Lusławicach stała się sześcioklasową szkołą z oddziałem przedszkolnym. Odzyskano po magazynach Związku Harcerstwa Polskiego wszystkie pomieszczenia w szkole, w kotłowni wymieniono dwa piece. W roku szkolnym 1990/1991 szkoła w Lusławicach stała się pełną ośmioklasową szkołą z oddziałem przedszkolnym. Szkołę zaszczycał swoją obecnością ksiądz proboszcz parafii Żuraw, który prowadził lekcje religii. W latach 1992 – 1994 dyrektorem szkoły był pan Stanisław Czesny. W tym czasie reprezentacja naszej szkoły zdobyła w rozgrywkach piłkarskich „Puchar Wójta Gminy Janów”, po raz pierwszy w historii Gminy Janów. W latach 1994 – 2007 dyrektorem szkoły w Lusławicach był Andrzej Olczak. W czerwcu 1995 roku odbył się festyn, z którego dochód był przeznaczony na remont sali gimnastycznej. W 1996 roku szkoła wzbogaciła się o nową, nowoczesną i ekologiczną dla środowiska kotłownię. Od 1999 do 2001 roku w szkole mieścił się Punkt Filialny Gimnazjum, a w czerwcu 2000 roku mury szkolne opuściła ostatnia klasa ósma. Od roku szkolnego 2001/2002 w szkole w Lusławicach znajdował się oddział przedszkolny i 6 – klasowa szkoła podstawowa. W 2000 roku został założony przez Stanisława Czesnego Amatorski Dziecięcy Zespół Folklorystyczny „Kołacz”. W roku szkolnym 2001/2002 przeprowadzono modernizację szkoły. Zostały wstawione nowe okna, drzwi, wyremontowano kuchnię, do której zakupiono nowe meble. Powstała pracownia komputerowa. W roku szkolnym 2002/2003 odbyły się prezentacje dwóch projektów: „Moja wieś wczoraj i dziś” i „Dzień Unii Europejskiej”. W listopadzie 2003 roku wizytę w naszej szkole złożył arcybiskup Stanisław Nowak, który pobłogosławił nauczycielom, uczniom, rodzicom, pracownikom szkoły i zamieścił wpis pamiątkowy w kronice szkoły. 28 lutego 2005 roku obchodziliśmy 40 – lecie szkoły, a 5 grudnia miało miejsce uroczyste oddanie do użytku budynku szkoły po termomodernizacji. W 2007 roku dyrektorem szkoły w Lusławicach zostaje pani Małgorzata Matyas. W czerwcu 2008 roku w szkole gościliśmy nauczycieli przybyłych na IV Ogólnopolski Zlot Młodych Nauczycieli ZNP, a we wrześniu odbył się Piknik Integracyjny.  W październiku gości w szkole Janina Knysak z Lipnika, świadek I i II wojny światowej. Przybliża uczniom tło historyczne II wojny światowej na podstawie swoich "Pamiętników". 28 maja 2010 roku - Podczas obchodów 45-lecia placówki odbywa się uroczystość nadania szkole sztandaru. W 2011 roku  dyrektorem szkoły zostaje Lidia Stanior. 11 października 2011 roku odbywa się prezentacja projektu "Stop Nałogom". W roku szkolnym 2012/2013 szkoła uczestniczy w Rządowym programie rozwijania kompetencji uczniów i nauczycieli w zakresie stosowania technologii informacyjno - komunikacyjnych „Cyfrowa szkoła”. Dzięki dotacji wojewody śląskiego i własnym środkom szkoła jest doposażona  w nowoczesny i potrzebny sprzęt komputerowy. 1 września 2014 roku w szkole powstaje drugi oddział przedszkolny i od tej pory nasza szkoła liczy 8 oddziałów.  W miarę posiadanych środków zakupujemy mebelki, wymieniamy krzesła i stoliki uczniowskie, tablice oraz oświetlenie.

POMAGAMY POTRZEBUJĄCYM

Od 2013 roku współpracujemy ze Stowarzyszeniem Opieki Hospicyjnej Ziemi Częstochowskiej. Szkoła prowadzi wolontariat akcyjny, kwestujemy przed kościołem parafialnym w Żurawiu. W ramach Kampanii „Pola Nadziei” utworzyliśmy Rabatkowe Serce dla podopiecznych Hospicjum w Częstochowie. W 2013 roku uczniowie wraz z nauczycielami posadzili cebulki żonkili – kwiatów symbolizujących nadzieję dla ludzi ciężko i nieuleczalnie chorych. Wspieramy, pomagamy, dajemy nadzieję, biorąc udział w Marszu Nadziei.

Dwukrotnie otrzymaliśmy tytuł Mecenasa Fundacji „Pomóż i Ty” – w październiku 2013 roku i we wrześniu 2014 roku – za udział w akcjach charytatywnych na rzecz osób niewidomych i niepełnosprawnych.

W roku szkolnym 2013/2014 nasza  szkoła  otrzymała tytuł „SZKOŁA W RUCHU” przyznany przez Ministra Edukacji Narodowej za promowanie aktywności fizycznej i zdrowego trybu życia wśród dzieci.

Przedstawione fakty z życia szkoły nie w pełni odzwierciedlają jej historię, ponieważ nie sposób zmieścić kilkudziesięciu lat na kilku stronach papieru. Nasza szkoła często podlegała reorganizacji, która wynikała z zarządzeń ministerialnych i potrzeb środowiskowych. Gościła wiele znamienitych osób. Przez mury naszej szkoły przewinęło się wiele pokoleń, które na pewno z radością wspominają spędzone tu chwile.

Skip to content